اختلالات صوتی

اختلالات صوتی :

در بیماران درگیر با اختلالات صوتی نمونه های متفاوتی از بیماری مذکور به چشم می خورد . اما در حالت کلی این بیماری به دو گروه اصلی  دسته بندی می شود : اختلالات عضوی و اختلالات روانزاد .

اختلالات عضوی :

به علت بروز یک نوع گسیختگی در بخش مسطح صوتی این مشکل به وقوع می پیوندد و عموما حاوی موارد خاصی است . این موارد عبارتند از : پیدایش پینه یا ندول بر روی تار صوتی ، لارنژیت ، پولیپ صوتی زخم های تماسی ، لارنژیت ، فلج شدن تار صوتی در اثر ضربه یا آسیب ، سرطان حنجره ، بیماری هایی که موجب انسداد ریه ها می شوند و جراحی هایی که منجر به برداشتن حنجره می شوند .

اختلالات روانزاد :

به دلیل آنکه خصوصیات اخلاقی و صدای فرد با هم رابطه مستقیمی دارند ، ممکن است در اثر بروز اختلالات روانی ، خصوصیات صدا تغییر کند در اثر درگیر شدن بیمار با اختلالات عاطفی و تنش های ماهیچه ای و استخوانی ، صدای وی ناشایست و ناهنجار می شود و سایر موارد روانی که بر کیفیت صوت اثر گذاشته و موجب بروز اختلالات صوتی می شوند .

سایکونوروز : یکی از اختلالات روانزاد در بروز مشکلات صوتی است . در پی این اختلال به خاطر فشارهای محیط و فشارهای درونی ، توان کنترل فرد بر روی ماهیچه های مخطط کاهش می یابد .

گاه نیز در اثر مشکلات روانی بی صدایی و خاموشی به وقوع می پیوندد .

صدای کاذب :  در پی ناهنجاری های روانی که فرد با جنسیت خود دارد ممکن است صدای وی نیز به خاطر علاقه به خصوصیات جنس متضاد تغییر یابد به عنوان مثال در خانم هایی که علاقه به مردانگی دارند ، به دلیل خصوصیات مردانه صدا کلفت می شود .

تعارضات شخصیتی :

گاه در اثر عدم تکامل شخصیت صدای فرد به شکل نابالغ باقی می ماند .

دلایل دیگر :

دیگر دلایلی که بر پیدایش اختلالات صوتی اثرگذارند عبارتند از :

– آسیب رسیدن به حنجره

– پیدایش زگیل بر روی تارهای صوتی

– ورم به هر علتی

صدای غیر طبیعی :

به صدایی که کیفیت و زیر و بمی معمول را نداشته باشد و تنها در ارزش صوت مشکل به وجود آید ، صدای غیرطبیعی می گویند . به این ترتیب که حالت و چگونگی صوت نسبت به هم سن و سالان ، هم نژادان و هم جنس های فرد متفاوت است .